مفهوم اندوخته و انواع آن
نرم افزار حسابداری سانیران
از نظر لغوی اندوخته به معنای جمع کردن، پس انداز کردن و فراهم آوردن است.
از منظر حسابداری، به معنای بخشی از سود واحد تجاری است که :
بر اساس الزامات قانونی یا تصمیم مجمع عمومی صاحبان سهام، بمنظور حمایت از منافع بستانکاران و اعتبار دهندگان (سهامداران) ، و یا ایجاد منابع لازم برای طرح‌های توسعه آتی در نظر گرفته می‌شود.
به بیانی دیگر،حسابی است:
با ماهیت بستانکار، جزو گروه حقوق صاحبان سهام که در صورت وجود سود در پایان دوره مالی از حساب سود (زیان) جاری حاصل می‌شود.
لازم به ذکر است که اندوخته باید:
بصورت مصوبه در هیأت مدیره تأیید و یا در اساسنامه شرکت منعکس شده باشد و در صورت بستن حسابهای موقت و مشاهده زیان این امر قابل اجرا نمی‌باشد.
انواع اندوخته ها:
۱- اندوخته قانونی: (الزامات و محدودیتهای قانونی) تقویت بنیه مالی موسسه
۲- اندوخته احتیاطی_سرمایه ای: (برای مصارف عمومی و احتیاطی) افزایش سرمایه
۳- اندوخته توسعه و تکمیل: (برای مقاصد خاص) به منظور پیشبرد اهداف وخط مشی موسسه و افزایش توان تولید و تشویق کار و روحیه کاری و…
۱- قانونی:
هیئت مدیره هر شرکت مکلف است :
هر ساله ۵ درصد (ماده۱۴۰ قانون تجارت) از سود خالص شرکت را با عنوان اندوخته قانونی برای تقویت بنیه مالی موسسه اختصاص دهند و ذخیره نماید.
همین که اندوخته قانونی به ۱۰ درصد کل سرمایه شرکت رسید، ذخیره‌کردن آن اختیاری است.
۲- احتیاطی_سرمایه ای:
اندوخته احتیاطی بعنوان پشتوانه ای جهت بازپرداخت تعهدات به اشخاص ثالث و بستانکاران درنظر گرفته می‌شود.
۳- توسعه و تکمیل:
اندوخته طرح و توسعه مهمترین اندوخته اختیاری است که اگر بامجوز وزارت صنایع انجام شود از پرداخت مالیات نیز معاف می‌باشد.
مطابق قانون مالیاتهای مستقیم ماده ۱۳۸ :
شرکتهای صنعتی می‌توانند تا ۵۰% از سود ابرازی برای توسعه و ایجاد واحدهای صنعتی جدید به شرط کسب مجوز از وزارت صنایع و معادن و تصویب مجمع عمومی سالیانه اختصاص دهند و از پرداخت مالیات معاف می‌باشد.