منظور از مالیات پیمانکاری چیست/ سیستم پیمانکاری سانیران
در قوانین و مقررات جاری مالیاتی، پیمانکار و مالیات پیمانکاری به طور اخص تعریف نشده است، اما در موارد مختلف، قانون مالیات های مستقیم، مصوب اسفندماه ۱۳۴۵ و اصلاحیۀ آن، دو نوع مالیات: یعنی ۱) مالیات مقطوع و ۲) مالیات بر در آمد، در مورد عملیات پیمانکاری مقرر گردیده است.
۱) مالیات مقطوع:
مالیاتی است تکلیفی که کارفرمایان: سازمان های دولتی، شهر داری ها، مؤسسات عامالمنفعه مستقل و شرکت ها (مادۀ ۷۵ ق. م. م.) به طور کلی و شایر اشخاص در صورتی که مبلغ کل پیمان از ده میلیون ریال بیشتر باشد، مکلفند از پرداختهایی که پیمانکاران اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی، نسبت به هر نوع کار ساختمانی و تاسیسات فنی و تاسیساتی و حمل و نقل یا تهیۀ ساختمانها و تاسیسات، نقشه کشی، نقشه برداری، نظارت و محاسبات فنی میکنند ۵/۵% آن را کسر و به حساب تعیین شده، از طرف وزارت دارایی، واریز نمایند.
از ۵/۵% مسکوره تنها ۵/۱% قابل برگشت بوده و ۴ % آن که غیر قابل برگشت است، عنوان مالیات مقطوع پیمانکاران را میگیرد.
۲) مالیات بر درآمد:
به عبارتی دیگر؛ این مالیات به دو جزء ۴% و ۱/۵% تقسیم میشود که جزء اول یعنی ۴% قطعی است و جزء دوم یعنی ۱/۵% به عنوان پیش پرداخت مالیات پیمانکار محسوب و از مالیات متعلق به درآمد پیمانکاری قابل کسر است.
واگذاری قسمتی از عملیات پیمان از طرف پیمانکار دست اول به پیمانکار دست دوم، مشمول مالیات مقطوع پیمانکاری نیست و پیمانکاران دست اول به عنوان کارفرما نباید از پرداختهایی که پیمانکاران دست دوم میکنند از این بابت کسر نمایند. در مواردی که پیمانکار، شخص خارجی مقیم خارج از کشور باشد که در ایران شعبه یا نمایندگی ندارد، کار فرمایان مکلفند، در هر پرداخت، کل مالیات متعلق، شامل مالیات مقطوع به نرخ ۴% و مالیات بر درآمد پیمانکاری را در منبع محاسبه و کسر کرده و به حسابهای مقرر واریز نمایند.