اصول محدود کننده
اصول محدود کننده، کاربرد مفروضات و اصول حسابداری را در چارچوب خاصی محدود می سازند و عبارتند از:
فزونی منافع بر مخارج
هدف گزارشگری مالی فراهم کردن اطلاعات لازم برای تصمیم گیری است اما مخارج تهیه این اطلاعات نباید بر منافع آن فزونی یابد.
به عبارت دیگر فراهم کردن اطلاعات حسابداری باید مقرون به صرفه باشد.
اصل اهمیت
به موجب اصل اهمیت در مورد مبالغ و اقلامی که بنابر وضعیت و عملکرد و محیط موسسه، جزیی و ناچیز محسوب می شود، می توان از اعمال دقیق اصول حسابداری خودداری کرد.
مثلا یک مدادتراش رومیزی که بیشتر از یک سال عمر مفید دارد را بر اساس اصل اهمیت می توان بجای بردن به حساب دارایی، هزینه کرد.
اصل محافظه کاری. محافظه کاری بدین معنی است که در شرایط ابهام، اعمال قضاوت برای انجام برآورد به نحوی صورت گیرد که درآمدها یا دارائیها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهیها کمتر از واقع ارائه نشوند.
به عبارت دیگر” محافظه کاری عبارت است از کاربرد درجه ای از مراقبت که انجام برآورد در شرایط ابهام مورد نیاز است به گونه ای که درآمدها یا دارئیها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهیها کمتر از واقع ارائه نشود.”
خصوصیات صنعت
رویه های عملکرد در صنایع مختلف ممکن است، استثنائات خاصی را در مورد به کارگیری اصول و رویه های حسابداری توجیه کند.
مثلا شرکتهای پیمانکاری و بیمه دارای شرایط خاصی هستند که نیاز است از روشهای حسابداری خاصی استفاده شود.
نرم افزار حسابداری چگونه باعث رشد کسب و کارها می شود؟
راهنمای کاربردی سیستم حسابداری نرم افزار حسابداری سانیران
