نحوۀ برخورد اداره مالیات با هزینه و ذخیره خدمات پس از فروش
نرم افزار حسابداری سانیران
نحوۀ برخورد اداره مالیات با هزینه و ذخیره خدمات پس از فروش
بدهی های احتمالی
در اکثر موارد تعیین مبلغ بدهی تضمین محصول از طریق برآورد، امکان پذیراست. در صورتی که نتوان
تعهدات مربوط به تضمین محصول را به طور قابل اعتمادی برآورد نمود این تعهدات به عنوان بدهی احتمالی
افشا می شود.
به طور کلی واحد تجاری نباید بدهی احتمالی را شناسایی و ثبت کند بلکه باید اطلاعات مربوط به بدهی احتمالی را در یادداشت های توضیحی همراه صورت های مالی افشا نماید؛ در صورتی که امکان خروج منافع اقتصادی بعید باشد، حتی افشای آن نیز ضرورت نخواهد داشت.
نحوۀ برخورد اداره مالیات با هزینه و ذخیره خدمات پس از فروش
قبل از الحاق بند ۲۹ به ماده ۱۴۸ قانون مالیات های مستقیم، فقط هزینه های تضمین (هزینه های
روش واقعی) جزء هزینه های مورد قبول اداره مالیات بود اما پس از الحاق بند ۲۹ به ماده ۱۴۸ قانون
مالیات های مستقیم، ذخیره مربوط به خدمات پس از فروش (گارانتی) اشخاص حقوقی، نیز مورد قبول
اداره مالیات قرار گرفت. بنابراین حسابداران می توانند از روش ذخیره نیز برای ثبت هزینه های تضمین
استفاده کنند و ذخیره برآورد شده بابت خدمات پس از فروش (گارانتی) توسط آنها از طرف اداره
مالیاتی مورد پذیرش قرار میگیرد از طرفی با در نظر گرفتن ذخیره، اصل تطابق و اصل افشای حقایق
نیز رعایت می گردد .
نحوۀ نمایش حساب های ذخیره و هزینه تضمین در صورت های مالی
همانطور که اشاره شد، براساس بررسى های به عمل آمده و روش های اتخاذ شده، در پایان هر دوره مالى،
میزان ذخیره تضمین تعیین مى شود و به حساب های هزینه تضمین محصول و ذخیره تضمین محصول
منظور میگردد. حساب هزینه تضمین محصول به عنوان حساب موقت، در پایان دوره مالى به خلاصه سود و
در صورت سود و زیان منعکس مى شود، در » توزیع و فروش « زیان انتقال مى یابد و جزء هزینه های عملیاتى
زیر نحوه انعکاس هزینه تضمین محصول در صورت سود و زیان نشان داده شده است.
جهت مشاوره تخصصی نرم افزار با ما در تماس باشید:
۰۲۱-۵۳۸۶۳
مطالب پیشین:
روشهای برآورد ذخیرۀ تضمین خدمات پس از فروش
حسابداری هزینه های خدمات پس از فروش- روش ذخیره گیری (مبنای تعهدی)
حسابداری هزینه های خدمات پس از فروش-روش واقعی (مبنای نقدی)
