انواع مرخصی
انواع مرخصی
بدون شک در زمان های مختلف و به اقتضای شرایط، کارگران نیاز به مرخصی پیدا می کنند. از طرف دیگر عدم حضور آنها در محیط کار باعث بروز مشکلاتی برای شرکت و کارفرما می شود. قانون گذار برای شرایط مختلف و با حفظ مصالح کارگر و کارفرما مرخصی های متنوعی پیش بینی نموده است. انواع مرخصی عبارت اند از: مرخصی استحقاقی، مرخصی استعلاجی، مرخصی بدون حقوق، مرخصی موردی.
ماندۀ مرخصی ( مرخصی استفاده نشده )
در طی هر سال هر کارگر حق دارد از مرخصی سالانه خود استفاده نماید. به آن مقدار از این مرخصی که تا می گویند. » مرخصی استفاده نشده « پایان سال استفاده نشده باشد
مدت مرخصی استحقاقی سالانه با استفاده از مزد و احتساب ۴ روز جمعه معادل یک ماه است. یعنی هر کارگر در هر سال می تواند از ۲۶ روز کاری (معادل ۲۰۸ ساعت) مرخصی استفاده کند.
در قرارداد کار موقت، کارگر باید از کل مرخصی خود در طول مدت قرارداد استفاده کند. به این ترتیب باقی مانده مرخصی کارگر در پایان قرارداد، اصطلاحات سوخت شده تلقی خواهد شد.
لازم به ذکر است در برخی شرکت ها (با توافق کارگر و کارفرما) برای کارگر قراردادی، مانده مرخصی استفاده نشده در انتهای هر سال محاسبه و با وی تسویه حساب می گردد. به این صورت که در پایان سال اگر کارگر کمتر از ۲۰۸ ساعت (۸ساعت *۲۶ روز) مرخصی سالانه خود را استفاده کرده باشد، دستمزد مربوط به آن را محاسبه و به وی پرداخت می کنند.